İbn-i Ataullah (rahmetullahialeyh) buyuruyorlar ki (11)

Cevap: Ya Rabbi muhakkak ki kaza ve kaderin bana galiptir. Beni şehvet zinciriyle kuvvetlenmiş nefsin arzuları esir ettiler. Sen bana yardım et de kurtulayım. Beni kimseye muhtaç etme. İhsanınla kendi isteklerimi bile arzu etmeyeyim. Evliyanın kalplerini nur güneşleri ile aydınlatan sensin. Seni bununla bilirler ve tanırlar. Birliğini bununla söylerler. Senden başkasını sevmesinler, başkasına sığınmasınlar diye sevdiklerinin kalplerinden düşmanların sevgisini çıkaran sensin. Herkes onlara yabancı fakat sevdikleri sensin. Cihan karşılarına dikilse de onlara hidayet veren, yol gösteren sensin. Seni kaybeden. Seni kaybeden ne bulur? Seni bulan ne kaybeder? Senden başkasına razı olan zarardadır. Sana başkaldıran ise hüsrandadır.