Muhammed Pârisa (rahmetullahialeyh) buyuruyorlar ki (3)

Cevap: İnsanlar ölüleri dirilteni büyük bildiğinden Allahü Teala'ya yakın olanlar bunu yapmak istemeyip ölü kalpleri diriltmişler, talebelerinin ölü kalplerini diriltmeye çalışmışlardır. Doğrusu da kalpleri diriltmek yanında ölüleri diriltmenin hiç kıymeti yoktur. Hatta abes yani faydasız şeylerle vakit kaybetmek olur. Çünkü ölüyü diriltmek ona birkaç günlük ömür kazandırır. Kalplerin dirilmesi ise sonsuz hayata, ebedi saadete kavuşturur. Zaten Allahü Teala'ya yakın olanların vücutları keramettir. İnsanları Allahü Teala'ya davet etmeleri Hak Teala'nın rahmetlerinden bir rahmettir. Ölü kalpleri diriltmesi harikaların en büyüğüdür. İnsanların selameti onların varlığıyladır. Mahlukların en kıymetlisi onlardır. Allahü Teala onlarla rahmet yağdırıyor. Onlar sebebiyle rızık gönderiyor. Onların sözleri devadır. Acıyarak bir bakışları şifadır. Allahü Teala'nın lütufları, ihsanları onların bulunduğu yerden eksik olmaz. Yanlarında bulunanlar kötü olmaz. Onları tanıyanlar mahrum kalmaz.