İstihâreye yattım, kırmızı gördüm. Yedi gece devam ettim. Yedinci gecenin neticesinde beyaza döndü. Sonra yine beyaz göründü. Ne yapmalıyım?

Cevap: İstihâre de, iştişâre de dînimizin tavsiye ettiği emridir. Nefsi kırmak için yapılır. Bir işe başlayacağımız zamân, bu işe başlayalım mı, başlamayalım mı. Yapalım mı, yapmayalım mı diye kanâat edememişizdir. Karar vermek için istihâre ve iştişâre yapılır. Gerçekten, her bakımdan din ve dünyâ meselelerini iyi bilen kimse varsa, daha doğrusu, Peygamber efendimizin “aleyhissalâtü vesselâm” vârislerinden birisi hayatta ise, o zâtı da biz tanıyorsak, istihâre yapılmaz. Gidilir, o zâta arz edilir. Ona ittibâ edilir. Böyle bir merci’imiz yok ise, o zamân istihâre yapılır. Seyyid Abdülhakîm Arvâsî hazretleri, rahmetli Necib Fâzıl Kısakürek’e bir meselede, (Eğer istişâre edecek kimse bulamazsan, bir ağaca, taşa sarık sar, onu insan yerine koy, nasıl yapayım diye sor?). Orada emir yapılıyor ve nefs kırılıyor. Çünkü nefs, başkasına danışmak istemez. Soru sormak istemez. Nefsi kırınca da kalbe gelen yapılır.